Stres oksydacyjny powoli zyskuje miano choroby cywilizacyjnej. Tempo życia, niezdrowa dieta i zanieczyszczenie powietrza sprawiają, że stres coraz częściej pojawia się poza tłem nerwowym. Właśnie taki jest stres oksydacyjny, który powstaje głównie przez brak równowagi między wolnymi rodnikami a antyoksydantami. Oczywiście tego typu problemy mogą być pokłosiem niehigienicznego trybu życia i niedoboru snu z powodu napięcia psychicznego. Jednak dziś już wiadomo, że za ten rodzaj stresu odpowiada głównie zła dieta i zanieczyszczone środowisko. Czy są inne przyczyny oraz objawy? I najważniejsze- jak wyjść ze stanu stresu oksydacyjnego?
Koszt oddechu
Wolne rodniki to skutek uboczny oddychania. Tlen dostający się do naszego organizmu niesie energię, ale niektóre jego cząstki są szkodliwe. Oksydanty, na jakie rozpada się tlen mają wolny elektron, który szuka pary i niszczy przy okazji zdrowe komórki. Wolne rodniki, bo tak potocznie nazywamy te cząstki, neutralizują antyoksydanty, które stają się parą dla wolnego rodnika i przechwytują go. Nasze ciała posiadają naturalne mechanizmy regulujące poziom wolnych rodników, jednak z czasem ich wydajność spada. Ilość szkodliwych elektronów zależy też od naszego trybu życia i diety.
Wolnych rodników będzie w naszym organizmie więcej, jeśli nasza dieta jest bogata w wysoko przetworzone słodkie lub słone produkty. Na ich poziom wpływa też nadmierny wysiłek i ekspozycja na silne słońce. Jeśli dojdzie do tego brak snu, organizm nie będzie na tyle wydolny, by wyprodukować potrzebną ilość antyoksydantów. Dieta uboga w świeże warzywa i owoce skutecznie mu to utrudni. Na skutki tego stanu rzeczy nie trzeba będzie długo czekać.
Do odczuwalnych objawów stresu oksydacyjnego można zaliczyć między innymi: przewlekłe stany zapalne, problemy z żołądkiem, bóle głowy czy mięśni lub bezsenność. Ten rodzaj stresu jest też jednak wyjątkowo niebezpiecznym cichym wrogiem. Długotrwały stres oksydacyjny to podwyższone ryzyko zawału, miażdżycy, udaru czy raka. Choroba ta bezpośrednio wpływa na stan neuronów będąc jedną z przyczyn Parkinsona i Alzheimera. Właśnie dlatego powyższych objawów w żadnym wypadku nie wolno ignorować.
Stres oksydacyjny — jak zapobiegać i leczyć?
Jak już wspominaliśmy, w wychodzeniu ze stresu oksydacyjnego najważniejsza jest dieta. Dobrze odżywiony organizm lepiej radzi sobie wykorzystując naturalne mechanizmy regulacji. Kluczowe jest dostarczanie mu odpowiednich składników odżywczych i produktów bogatych w antyoksydanty. Należą do nich świeże warzywa zielone i owoce takie jak aronia czy czarna porzeczka. Ponieważ dla skuteczności terapii ważna jest przyswajalność, wiele osób decyduje się na profesjonalną suplementację.
Bez względu na to, jaką dietę wybierzemy, powrót do zdrowia przyspieszy również zmiana trybu życia. Umiarkowany ruch, unikanie używek i zbyt intensywnego słońca może złagodzić objawy stresu oksydacyjnego już w kilka tygodni. Trwałe zmiany nawyków mogą zredukować ryzyko poważnych chorób na tle stresu nawet o połowę. Lekarze są zgodni — na zdrowsze przyzwyczajenia nigdy nie jest za późno.