Psychologia

Osobowość narcystyczna bardzo utrudnia funkcjonowanie w relacjach międzyludzkich. Dodatkowa trudność polega na tym, że taka osoba ma skłonność do obwiniania innych za wszystko i rzadko kiedy dostrzega, że to jej własne zachowanie jest przyczyną problemów. Przyjrzyjmy się zatem typowym cechom osobowości narcystycznej i ich wpływowi na podejście do innych ludzi.

Samotność określana jest jako subiektywne odczucie oddzielenia od innych ludzi. To pojęcie funkcjonujące głównie w sferze emocjonalnej, niezależne często od stanu faktycznego. Mimo to wpływa na stan psychofizyczny organizmu. Samotność szczególnie dotkliwa stała się w trakcie epidemii koronawirusa, która ograniczyła możliwości obcowania z innymi. Istnieją jednak sposoby, aby zmniejszyć poczucie osamotnienia.

Każdy z nas kiedyś musiał wysłuchiwać niechcianych porad – udzielonych nie w porę albo kompletnie nieprzystających do naszej sytuacji. Każdy też zna jakiegoś „wujka dobra rada”, który nie potrafi po prostu kogoś wysłuchać, tylko od razu szuka rozwiązań – a czasem nawet próbuje rozwiązywać problemy, których nie ma, bo uważa, że wie lepiej, co dla innych dobre. Dlaczego ludzie to robią? Jak sobie z tym…

Pewność siebie jest uważana za jedną z najważniejszych i najbardziej wartościowych cech, za coś, co warto wzmacniać na wszelkie sposoby. W wielu miejscach można znaleźć porady i sposoby na jej budowanie. Pewność siebie, definiowana jako czucie się dobrze we własnej skórze i akceptowanie siebie z wszelkimi zaletami i wadami, z pewnością znacząco pomaga w życiu i czyni je łatwiejszym. Jednak pewność siebie może mieć też…

Introwertyzm i nieśmiałość bywają traktowane jak synonimy, lecz jest to błędem. Faktem jest, że mogą one podobnie przejawiać się w kontaktach społecznych, lecz wynikają z zupełnie innych czynników. Mało tego, można być nieśmiałym ekstrawertykiem bądź pewnym siebie introwertykiem, choć w powszechnym przekonaniu cechy te wydają się wzajemnie sprzeczne.

Prokrastynacja polega na ciągłym odwlekaniu i przekładaniu na później różnych czynności uznawanych za nieprzyjemne. Mamy tu do czynienia z odwlekaniem dobrowolnym, a więc nie występują żadne zewnętrzne okoliczności, które mogłyby utrudniać czy uniemożliwiać wykonanie tych czynności. Przy tym osoba prokrastynująca ma świadomość, że takie ociąganie się może ją narazić na przykre konsekwencje – a mimo to nic z tym nie robi.

Dlaczego tak trudno skłonić innych do zmiany przekonań i postaw? Dlaczego ludzie, którzy tego próbują, tak często obserwują reakcje wręcz odwrotne do tego, co chcieliby uzyskać – ich rozmówcy wręcz utwierdzają się w poglądach przeciwnych do pożądanych? Wyjaśnieniem tego zjawiska może być reaktancja.