Technika Alexandra

Technika Alexandra to metoda uczenia się, jak w świadomy sposób przywrócić naturalność posługiwania się własnym ciałem oraz jego swobodę psychofizyczną. Prowadzi ona do wyeliminowania nieprawidłowych nawyków nadwerężających organizm bądź też ograniczających jego działania w codziennych sytuacjach (ruchy, zachowania). Metoda ta znana jest od początku XX wieku, lecz dopiero od kilkunastu lat jest coraz częściej stosowana w medycynie alternatywnej.

Twórcą tej techniki był Australijczyk – Frederick Matthias Alexander (1869 -1955). Z zawodu był on aktorem i kiedy zaczęła mu dokuczać chrypka, często przechodząca w zanik głosu podczas występów, zapoczątkował u siebie okres samoobserwacji. Doszedł do przełomowych wniosków. Problem tkwił nie tyle w samym „użytkowaniu” głosu, lecz w nadmiernych napięciach i przykurczach mięśniowych podczas „użytkowania” całego ciała. Już sama myśl o występie powodowała u niego naprężenie mięśni, więc zaangażowany był także i jego umysł.

F.M. Alexander przyłączył się zatem do głosów mówiących o niemożliwości oderwania umysłu od ciała. Twierdził, iż nasze „ja” jest jednością psychofizyczną, co też wyraził w swojej książce: „O posługiwaniu się sobą”. Z techniki Alexandra korzystali nie tylko jego koledzy po fachu, ale była ona także stosowana przez wiele szkół muzycznych i teatralnych. Sposób na radzenie sobie z wewnętrznymi lękami i źródłami negatywnych myśli obejmuje kilka kroków. Są nimi:

• nauka obiektywnej obserwacji siebie,
• mentalne powstrzymywanie reakcji napinającej mięśnie i nadwerężającej organizm,
• specyficzne kierunki myślenia,
• świadomy wybór sposobu działania.

Efektem tej metody są: swoboda ruchu i równowaga psychofizyczna, wyeliminowanie reakcji nadwerężających organizm oraz jego napięć mięśniowych i usztywnień, przywrócenie naturalności jego funkcjonowania.

Z metody F.M. Alexandra powinny skorzystać osoby zbyt nerwowe, wrażliwe, którym te cechy utrudniają pracę bądź funkcjonowanie w życiu (głównie ze względu na stres); cierpiące na bóle kręgosłupa, nerwobóle, depresję lub nowotwór (szczególnie w początkowym stadium); pracujące nad własnym rozwojem; z zaburzeniami odżywiania.

Technikę Alexandra stosuje się jako metodę wspomagającą różne terapie zmiany nawyków oraz zachowań danej osoby.